<-PollName->
یک منتظر برای این که برای مولا خویش یک منتظر واقعی باشد باید وظایف خود در قبال ظهور و تعجیل در آن را بشناسد و به آن عمل نماید . برخی از این وظایف عبارتند از :
1 ) در اوّلین گام ، منتظر باید امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) خویش را بشناسد ، چون اول طبق حدیث نبوی ( صلی الله علیه وآله وسلم) : « مَن ماتَ و هو لا یَعرفُ إمامَهُ ماتَ مِیتَةً جاهلیّةً ؛ هر که بمیرد و امام خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده است . » و حدیثی از امام صادق (علیه السلام) : « مَن باتَ لَیلَةً لا یَعرِفُ فیها إمام زمانه ماتَ مِیتةً جاهلیّةً ؛ هر که بدون شناخت امام زمان خود شبی را سپری کند ( و در آن شب بمیرد) ، به مرگ جاهلیت مرده است . » ، بر هر کس واجب است که امام زمان خویش را بشناسد و کسی که امام زمان خویش را نشناسد چطوری می تواند منتظر او باشد .
دوم وقتی که کسی می خواهد فردی را یاری کند و برای او کمکی باشد ، باید آن فرد را بشناسد تا بتواند به خوبی و به نحو احسن او را یاری رساند و اگر او را به اندازه لازم نشناسد امکان این وجود دارد که فعلی را که در ظاهر کمک حال او است ولی آن فعل برای آن فرد ناخوشایند است ، انجام بدهد و او را آزرده سازد . در این زمان هر فردی که مدعیِ منتظر بودن فرج امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دارد چگونه می تواند بدون شناخت امامش ، منتظر او باشد . شناخت فقط دانستن اسم و کنیه و ... نیست ، اگر چه لازم است و مرحله اول شناخت می باشد ولی کافی نمی باشد بلکه شناخت مورد نیاز و کافی و اصلی در مورد امام از این جهت است که دانسته شود که ایشان چه چیزی را می طلبد ، انجام چه فعلی و ترک کدام فعل را امر می فرمایند . درخواست ایشان از امتّشان ، شیعیانش و منتظرانش چه چیزی می باشد و چگونه افراد و امتّی را در طلب دارد .
طبق آیه 103 سوره آل عمران « واعتصوا بحبل الله و لاتفرقوا » که برخی تفاسیر از حبل و ریسمان خداوند که مایه نجات بشریت می باشد ، به انبیاء و قرآن و ولایت تفسیر کرده اند[2] ، برای این که بتوان به این ریسمان چنگ زد باید خصوصیات این ریسمان را شناخت یعنی قرآن و انبیاء و (در مورد بحث) ولایت و امامت را شناخت تا بتوان به آن متوسل شد و به سوی حقّ حرکت کرد و به سعادت رسید .
2 ) عشق و علاقه و محبّت نسبت به امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) : در ادامه شناخت بایدعشق و و محبّتی نسبت به حضرت به وجود آید و بدون این محبّت شناخت فایده ای ندارد و نخواهد داشت ، در واقع محبّت نشانه ای از شناخت کافی و ایمان به شناخت می باشد و اگر محبّتی ایجاد نشود ( محببت درست) ، شناخت درست نبوده است و مبین عدم شناخت است یا ایمان پدید نیآمده که باز هم ناشی از عدمِ شناخت درست و کافی است . محبّت یکی از علائم انتظار می باشد ، به این دلیل که نتوان نسبت به چیزی یا شخصی که علاقه و محبّتی نباشد ولی منتظر آن بود و سختی این انتظار را متحمّل شد و به درستی همین محبّت و عشقی که حاصل شناخت درست است ، عامل تحمّل سختیهای آن می شود و در راه انتظار باید این عشق و محبّت را به مرحله عمل رساند و عشق را با انجام کارهایی از قبیل صدقه دادن برای سلامتی حضرت و صلوات فرستادن و ... به آن بزرگوار ابراز کرد .
3 ) ایجاد سنخیت با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) : یعنی فرد منتظر ، خود را از لحاظ روحی و فکری و عملی باید به گونه ای سامان بخشد تا به وضعیتی رسد که سنخیت و هماهنگی مناسب و کامل با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) در او باشد یا به وجود آید .
4 ) ثبات و استقامت در حفظ و نگهداری از ایمان و عقیده خویش .
5 ) تلاش برای آماده سازی محیط و جامعه برای ظهور امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) از راه امر به معروف و نهی از منکر و ... و در کل اصلاح طلبی در راستای اسلام و دین و قرآن .
6 ) بازکاوی و شناسایی وظایف و تکالیف خود نسبت به حضرت صاحب الامر و الزمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف).
7 ) تنها و فقط ولایت و سرپرستی او را پذیرفتن و دل و دین به او سپردن .
8 ) دوری از گناهان و انجام فرائض و آراستگی به اخلاق نیکو .
9 ) به مفهوم واقعی و درست انتظار فرج داشتن : یعنی انتظار ، در سه بعد شناخت ، عاطفه و آمادگی داشتن در رفتار و تحوّل در سه حوزه وجودی و پوشاندن جامعه عمل به آن .
10 ) رعایت ادب در تمامی موارد لازم : امامی که واجب الاطاعة است و حجّت خدا در تمامی موجودات و اهل زمین ، نامش محترم و بزرگ و یادش بسیار گرامی و ارجمند است .
11 ) بر شدائد و شماتت دشمان و بدچشمان و حریصان ، صبر و تحمّل داشتن .
12 ) پرهیز از اهل بدعت و صاحبان داعیه و رایت ( عّلّم مهدوی) .
13 ) ایجاد ارتباط با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) از راه های زیارت ها و دعاهای ندبه و آل یاسین و عهد و برای تعجیل در فرجش دعا خواندن مانند دعای فرج ( إلهی عظم البلاء و ... ) و استغاثه به وجود حضرت در تمامی مشکلات .
14 ) یاد حضرت و حضور در مجالس و مکان هایی که توسل به حضرت می شود .
15 ) ایجاد آمادگی دائمی رزمی : طبق احادیث و ورایات که در مورد دوران بعد از ظهور وارد است ، برای اصلاح جامعه و برپایی حکومت اسلامی ، نبردها و جنگ های بسیاری رخ خواهد داد ، انتظار ظهور با عدم آمادگی برای جنگ منافات دارد و به عبارت دیگر کسی که برای جنگیدن آمادگی و توانایی نداشته باشد ، چگونه می تواند منتظر ظهور باشد .
16 ) نیکوکاری : از امام محمد باقر ( علیه السلام) نقل است که ایشان فرموده اند که هر کسی که منتظر و دیده بر راه امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) است هر نیکوکاری و کار خیر را به حساب ایشان قرار دهد .
17 ) فرمان پذیری : امام صادق (رعلیه السلام) در مورد شیعیانی که در دوران غیبت امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) چشم انتظارند و در دوران ظهور مطیع فرمان ایشان هستند از عبارت « خوشا به حال » استفاده نموده است .
البته تمامی این موارد ( همراه با مواردی که ذکر نشده اند) در طول هم و وابسته به یکدیگر می باشند به صورتی که برای تحقّق یک مورد ، نیاز به تحقّق موارد دیگر است .
نظرات شما عزیزان: