<-PollName->
منتظر از نظر و دیدگاه لغوی از ماده (ن ـ ظ ـ ر) در باب افتعال و اسم فاعل می باشد و طبق معنای بیان شده در مورد کلمه انتظار در ماقبل ، منتظر را می توان این گونه معنی کرد که ؛ منتظِر یعنی کسی که بر چیزی تأمل می کند و در مورد آن مهلت می گیرد تا خود را بر آن چیز برساند و به عبارت دیگر تأمل و توقف بر چیز کرده است و بر آن چیز مهلت می جوید و بردباری می کند و چشم به راه آن چیز است ، آن چیز ممکن است یک رخداد یا چیزی است یا آمدن و توجه کسی است .
امّا انتظار از نظر مفهوم که فقط به یک نوع تقسیم می شود ـ با توجه به تقسیم انتظار که بر 2 نوع تقسیم شده است که یک نوع انتظار واقعی و نوع دیگر فقط نام انتظار را داراست نه مفهوم آن ـ که شامل منتظر واقعی می شود و آن فردی است که در طول و راستای نزدیک رساندن زمان فرج و تحقّق آن و محقّق ساختن معنای و مفهوم انتظار سازنده می باشد . این فرد در صدد است تا چگونگی تحقّق این مهم را فرا بگیرد و آن را بکار گیرد که این کار بجزء این نیست که خود را اصلاح بنماید و به ویژگی های زمان فرج و صاحب آن نزدیک بکند و بعد از اصلاح و خودسازی و در طول آن ، نسبت به جامعه و پیرامون خود مسئول بوده و به فکر اصلاح و نزدیک کردن آن ـ از راه درست و واقعی انتظار ـ به زمان ظهور و اسلامی نمودن آن باشد و تلاش و سعی خود را به حدّ و توان خود به کار گیرد و از کوتاهی پرهیز نماید .
این فرد یا افراد که نام منتظر واقعی بر آنها گذاشته شده است در قدم اوّل نسبت به خود به گونه ای عمل کرده اند که شایستگی ظهور حضرت را دارا شده اند و هستند و این شایستگی و لیاقت را محفوظ می دارند آنچنان که در این قدم هیچ پشیمانی و انحراف وندارند و هر روز نسبت به دیروز خود بهتر عمل نموده و به ظهور و حضرت نزدیک می نمایند . این افراد بعد از اصلاح خود ، مسئولیت خویش نسبت به جامعه و اطرافیان خود را انجام می دهند . این افراد سعی خود را به کار می گیرند تا خود و جامعه را در راستای کمک در ظهور حضرت ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشند و از ایجاد بداء در ظهور ممانعت به عمل آورند .
عمل منتظران آنقدر با ارزش است که طبق پدرانش از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) که آن بزرگوار می فرمایند : « افضل اعمال امتی انتظار الفرج من اللهعزّوجلّ »[1] با فضیلت ترین عبادت نزد خداوند می باشد .
نظرات شما عزیزان: